Lakowane zęby powinny być zdrowe, bez ognisk próchnicy.
Przed wykonaniem zabiegu lakowania lekarz stomatolog dokładnie oczyszcza za pomocą szczoteczki powierzchnię zęba. Następnie suszy go sprężonym powietrzem i izoluje od dostępu śliny. Na tak przygotowany ząb nakładany jest wytrawiacz, który umożliwi prawidłowe utrzymanie laku. Po 60 sekundach wytrawiacz jest usuwany z powierzchni szkliwa, a ząb raz jeszcze zostaje osuszony. Na tak przygotowane bruzdy nakładany jest lak szczelinowy który zostaje utwardzony przy pomocy światła halogenowego.
Zalakowany ząb powinien być kontrolowany co 6 miesięcy tak, by w przypadku utraty części lub całości laku możliwe było jego uzupełnienie. Prawidłowo przeprowadzony zabieg lakowania zębów umożliwia zredukowanie częstości występowania ognisk próchnicowych nawet o 90%.
Lakowanie polega na wypełnieniu bruzd i zagłębień anatomicznych w zębach lakiem szczelinowym (uszczelniaczem). Jest to od kilku lat rutynowy zabieg profilaktyczny dotyczący zębów przedtrzonowych i trzonowych. Ze względu na swoją budowę bruzdy i szczeliny na powierzchniach żujących są miejscami, które stosunkowo trudno oczyścić z resztek pokarmowych. Nawet przy bardzo dobrej higienie nie jest możliwe usunięcie płytki bakteryjnej z bruzd i szczelin, gdyż średnica ich jest w niektórych miejscach mniejsza od średnicy włosia szczoteczki do zębów. Taka sytuacja ułatwia rozwój bakterii i sprzyja powstawaniu ognisk choroby próchnicowej już we wczesnym okresie uzębienia stałego. Lak szczelinowy dokładnie wypełnia bruzdy i szczeliny na powierzchni żującej zęba, uniemożliwiając tym samym zaleganie resztek pokarmowych i płytki bakteryjnej. W ten sposób chroni ząb przed próchnicą. Zawarty w laku i stopniowo uwalniany fluor dodatkowo wzmacnia szkliwo zębów.
