Terapia miofunkcjonalna
Terapia miofunkcjonalna to forma terapii logopedycznej skierowana do osób, których problemem jest oddychanie przez usta zamiast przez nos. Skupia się ona na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń w funkcjonowaniu mięśni twarzy, jamy ustnej i gardła. Celem tego rodzaju terapii jest zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie zaburzeń mowy, żucia, połykania, oddechu, a także poprawienie wyglądu twarzy.
Terapia miofunkcjonalna prowadzona jest często równolegle z leczeniem ortodontycznym.
Czym są zaburzenia miofunkcjonalne?
Zaburzenia miofunkcjonalne objawiają się głównie nieprawidłowym sposobem przełykania – podczas połykania język wsuwa się między zęby i na nie napiera. Taki rodzaj rzeczy rodzinne inne problemy, na przykład ortodontyczne – poprzez wady zgryzu; a także logopedyczne – głównie seplenienie międzyzębowe. Zaburzenia miofunkcyjne objawiają się również oddychaniem przez usta zamiast przez nos, a także chrapaniem oraz bezdechem.
Na czym polega terapia miofunkcjonalna?
Terapia miofunkcjonalna ma za zadanie zniwelować lub całkowicie wyeliminować nieprawidłowości związane z zaburzeniami miofunkcjonalnymi. Sama terapia polega na pracy manualnej terapeuty z pacjentem oraz dobraniu odpowiednich ćwiczeń, które pomogą w problemie.
Dlaczego warto podjąć się terapii miofunkcjonalnej?
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że oddychanie przez usta zamiast przez nos, może mieć konsekwencje dla zdrowia. Ten sposób oddychania wysusza jamę ustną, co może przyczynić się do rozwoju bakterii próchnicotwórczych. Ponadto, oddychanie przez usta wywołuje wzrost adrenaliny i przyspiesza bicie serca. Dodatkowo, niedotlenienie w czasie snu, do którego dochodzi wskutek bezdechu, może zaburzać gospodarkę hormonalną.
Terapia miofunkcjonalna – dla kogo?
Terapia miofunkcjonalna skierowana jest głównie do osób, które:
- mają wady zgryzu polegające na nieprawidłowym ułożeniu zębów względem siebie oraz nieprawidłowym kształcie łuku zębowego,
- uskarżają się na bezdech, chrapanie, hałaśliwe oddychanie, zmęczenie i senność w ciągu dnia,
- zmagają się z zaburzeniami mowy, seplenią lub się jąkają,
- zmagają się z nieprawidłowym położeniem języka podczas mowy lub spoczynku,
- zmagają się z zaburzeniami odruchów ssania, żucia i połykania,
- cierpiących na tyłozgryz lub przodozgryz.
